Epiduralna anestezija metoda je neuroaksijalne regionalne anestezije (anestezija primijenjena na živčane korijenove koji izlaze iz leđne moždine koja zahvaća samo određeni dio tijela a svijest je očuvana) kod koje se anestetik ili kombinacija anestetika ubrizgavaju u epiduralni prostor.
Epiduralni prostor „potencijalni" je prostor koji oblaže duru mater (tvrdu moždanu ovojnicu koja ovija mozak, leđnu moždinu, tekućinu koja ih ovija i njihove ovojnice) . Sa vanjske strane epiduralnog prostora nalaze se kralješci i ligamenti koji spajaju kralješke. Zbog pritiska okolnih struktura epiduralni prostor je u zdravih pojedinaca kolabiran te ga stoga zovemo „potencijalnim" prostorom.
Kroz epiduralni prostor prolaze korijenovi moždinskih živaca i tu je mjesto djelovanja anestetika pri epiduralnoj anesteziji.
Epiduralnu anesteziju izvodi liječnik specijalist anesteziolog prije operativnog zahvata. Vrlo važna predispozicija za izvođenje epiduralne anestezije su aseptični uvjeti - sterilna oprema, sterilne rukavice i sterilna površina kože iznad mjesta uboda. Radi se o jednakim postupcima kao i kod pranja operativnog polja prije operacije.
Palpacijom (pipanjem) leđa pronalazi se prostor kroz koji će se plasirati (ubosti) igla. Nakon toga pristupa se pranju leđa oko mjesta uboda. Zlatni standard je trofazno pranje leđa - prvo se maže antimikrobnim sapunom, onda se ispire sterilnom vodom za injekcije i naposljetku se oprano područje maže antiseptičnom tinkturom. Nakon toga se oprano polje pokriva sterilnom kompresom sa otvorom iznad mjesta uboda i može se pristupiti postavljanju epiduralnog katetera.
Nekoliko minuta nakon što se lokalnim anestetikom infiltrira koža, iglom se uđe u epiduralni prostor. Verificira se položaj te se postavi epiduralni kateter (koji može stajati i do 4 dana unutar epiduralnog prostora bez povećanog rizika za nastanak infekcije). Na epiduralni kateter daje se jednokratna test doza lokalnog anestetika da se još jednom verificira položaj katetera. Ukoliko je sve u redu, ostatak katetera zalijepi se za leđa i pacijent je spreman za administraciju anestetika.
Ovisno o samoj operaciji kojoj se pristupa razlikovati će se i mjesto uboda. Za porod (u čijem kontekstu se najčešće spominje epiduralna anestezija) to mjesto je u razini slabinske kralježnice.
Kroz epiduralni kateter pacijentu se injicira mješavina lokalnog anestetika (najčešće bupivakain ili ropivakain) i opioidnog analgetika (najčešće fentanil ili alfentanil). Te dvije grupe lijekova imaju različite mehanizme djelovanja, te se njihovim kombiniranim davanjem potenciraju željena svojstva, a minimiziraju nuspojave.
Ovisno o korištenoj dozi anestetika, doći će do anestezije (potpuna motorička i osjetna blokada) ili analgezije (očuvana motorika, osjet značajno smanjen, ali još uvijek prisutan).
Postoje određene kontraindikacije za epiduralnu anesteziju kao što su: poremećaji zgrušavanja, upale, bolesti kralježnice, nizak krvni pritisak, dehidriranost i nesuradnja pacijenta.
Općenita prednost regionalne anestezije u odnosu na opću anesteziju je puno manji rizik od komplikacija. Kod metoda neuroaksijalne anestezije, prednosti epiduralne anestezije u odnosu na spinalnu (tj. subarahnoidalnu - anestetik je ubrizgan unutar duralne vreće) su:
Generalna preporuka u većini zapadnih zemalja je da se što češće izvode metode regionalne anestezije (među kojima je i epiduralna anestezija) jer se tako smanjuje rizik od perioperativnih komplikacija i skraćuje trajanje boravka u bolnici. Prije operativnog zahvata ili poroda obavezno popričajte sa svojim anesteziologom koji će vam odgovoriti na sva pitanja i procijeniti da li ste kandidat za epiduralnu anesteziju.